برای ساخت يک حساب کاربری در ياهو می توانيد به صفحه اصلیY!Mail برويد. روی لينک Create New Account کليک کنيد. يا در صفحه اصلی !Yahoo روی لينک Sign Up کليک کنيد. مشخصات خود را در فرمی به صورت زير وارد کنيد.

1. نام، تاريخ تولد، جنسيت و کشود خود را در فيلدهای موردنظر وارد کنيد.
2. نام کاربری مورد نظر خود را وارد نمائييد. بهتر است نام کاربری ايجاد کنيد که به راحتی قابل استفاده باشد و شما را به گيرندگان نامه هايتان بشناساند. از حروف، ارقام و حتی نقطه می توانيد استفاده کنيد. برای اينکه مطمئن شويد نام کاربری شما قبلا وجود ندارد دکمه Check را کليک کنيد.
3. کلمه عبور حداقل بايد 6 کاراکتر باشد. حواستان باشد که رمز عبور حساس به متن است. برای اطمينان از اينکه رمز عبور را درست وارد کرده ايد از شما خواسته می شود دوبار وارد کنيد.
4. يک سوال را از ليست سوال ها بعنوان سوال امنيتی انتخاب کنيد و جواب آنرا در کادر پايين پاسخ دهيد. در صورت فراموش کردن رمز عبور ياهو از شما اين سوال را خواهد پرسيد تا مطمئن شود شما کاربر درست هستيد.
5. با وارد کردن کاراکترهائی که در بخش آخر مشاهده می کنيد و کليک روی دکمه Create My Account ثبت نام خود را تاييد کنيد.
6. بهتر است قبل از نهائی کردن Yahoo! Terms of Service، Yahoo! Privacy Policy وCommunication Terms of Service را مطالعه نماييد.

بعد از ثبت نام از همين نام کاربری و رمز عبور می توانيد برای کليه سرويس های ياهو استفاده کنيد

Yahoo!Mail يا به طور مختصر Y!Mail سرويس پست الکترونيک رايگان با بيش از 270 ميليون کاربر است که از سال 1997 آغاز شد. ياهو در رقابت با ديگران سرويس ذخيره سازی نامحدود خود را در 2008 به کاربران خود تقديم کرد.

با يکپارچه شدن Y!Messenger و Y!Mail در سال 2009 کاربران اجازه سوئيچ کردن بين چت و ايميل را پيدا کردند، بدون اينکه احتياج به هيچ دانلود يا تنظيم اضافه باشد.

بعضی از ويژگی های Y!Mail عبارتند:

• ذخيره سازی نامحدود نامه ها
• 25 مگابايت پيوست نامه
• 100 فيلتر برای مرتب سازی خودکار پيغامهای رسيده
• حفاظت در برابر ويروس ها و اسپم ها
• نمايش تبليغات در حين کار کردن با حساب کاربری
• پشتيبانی از POP3 و SMTP در همان کشور
• غيرفعال کردن حساب هائی که برای چهار ماه بدون استفاده بوده اند (حساب می تواند مجدد فعال شود ولی کليه داده ها و نامه های آن از بين می رود)
• اضافه شدن نام مستعار

مقايسه Y!Mail با فراهم کنندگان سرويس پست الکترونيک ديگر را در جدول زير می توانيد مشاهده کنيد.

Yahoo!Mail دومين فراهم کننده سرويس پست الکترونيک جهان بعد از گوگل و يکی از قابل اعتماد ترين آنها در وب است. اين سرويس رايگان است و براحتی می توانيد آنرا ساخته و استفاده کنيد. در اين صفحه با نحوه ساخت حساب کاربری، کار و نکاتی درباره Y!Mail آشنا می شويد.

Yahoo!Mail
نحوه ساخت حساب کاربری
کار با Y!Mail
اعمال ديگر در Y!Mail
phishing چيست؟

Yahoo! توسط Jerry Yang و David Filo دانشجويان مهندسی الکترونيک دانشگاه Stanford در ژانويه 1994 برپا شد. سايتی که طراحی کرده بودند يک دايرکتوری سلسله مراتبی به سايت های ديگر بود. در آوريل همان سال سايت خود را Yahoo! نام نهادند. ياهو به سرعت رشد کرد و مشابه موتورهای جستجو و دايرکتوری های ديگر به يک پورتال وب تبديل شد. ياهو ابتدا از گوگل برای ليست نتايج جستجو استفاده کرد تا سال 2004 تکنولوژی جستجوی خود را پياده کرد.

پورتال وب ياهو با آدرس www.yahoo.com آخرين اخبار، سرگرمی ها و اطلاعات ورزشی را فراهم می کند. پورتال سرويس های ديگری مانند Yahoo!Mail، Yahoo!Map و Yahoo!Messenger را هم به کاربران می دهد.

امکاناتی در گوگل

گوگل غير از جستجو امکانات ديگری هم در اختيار شما قرار می دهد. پيش بينی آب و هوا، اطلاع از مراکز تجاری، رستوران ها و ساعت محلی، انجام تبديلات مختلف، نقشه و موارد ديگر از جنبه های خاص گوگل هستند.

برای ديدن اب و هوای شهرهای دنيا کلمه weather (به معنی اب و هوا) و بدنبالش نام شهر مورد نظر خود را وارد کنيد.

اگر بدنبال مراکز خريد، رستوران يا مراکز تجاری ديگر در منطقه خود هستيد گوگل نقشه و اطلاعات ديگری از محل را برايتان آماده می کند.

از گوگل برای تبديل واحدهای مختلف اندازه گيری می توانيد استفاده کنيد. تنها کافيست تبديل مورد نظر را در کادر جستجو وارد کنيد.

برای ديدن معنی يک لغت انگليسی عبارت define و بدنبال آن کلمه مورد نظر را تايپ کنيد.

برای مشاهده ساعت در شهرهای مختلف دور دنيا کلمه time و بدنبالش نام شهر را وارد کنيد.

به منظور استفاده از تابع ماشين حساب گوگل بسادگی محاسبه خود را در کادر جستجو وارد کنيد.

برای تبديل واحدهای پولی تبديل موردنظر خود را در کادر جستجوی گوگل تايپ کنيد.

روش های مختلف موتورهای جستجو

• موتورهای جستجوی اصلی مانند Google، Yahoo، AltaVista و Lycos محتويات بخش بزرگي از وب را ايندکس کرده و نتايج را آماده می کنند و به کاربر می دهند.
• موتورهای جستجوی تخصصی بخشی از وب را بسته به موضوع ايندکس می کنند. برای مثال سايت های techtarget برای محصولاتی مانند (www.search400.com) AS/400 و (www.searchCRM.com) CRM تنها بهترين سايت های درباره اين محصولات را ايندکس می کنند و ليست نتايج کمتر ولی متمرکز تری را مهيا می کنند.
• موتورهائی مانند www.ask.com جستجوی کلی از وب را تدارک می بيند اما به شما اجازه می دهد درخواست خود را به صورت يک جمله کامل وارد کنيد (مثلا "What’s the weather in Tehran today?").
• ابزارهای خاص و بعضی سايت های وب مانند Yahoo، Search و EasySearcher به شما امکان استفاده همزمان از چند موتورجستجو را برای توليد ليست از نتايج می دهند.
• وب سايت های فردی، خصوصا سايت های شرکتی بزرگتر، ممکن است از يک موتور جستجو برای ايندکس محتوای سايت خودشان استفاده کنند.
• تعدادی از سايت های وب روش های موتور جستجو و دايرکتوری را برای پيدا کردن اطلاعات ارائه می کنند. مانند Yahoo که علاوه بر اينکه موتور جستجو است به صورت يک دايرکتوری سازمان يافته از موضوعات روی وب عمل می کند.

جستجوی گوگل متعلق به شرکت Google از پرکاربردترين موتورهای جستجو روی وب است. هدف اصلی گوگل جستجوی متون و داده های ديگر مانند تصاوير روی وب است. گوگل روزانه صدها ميليون پرس و جو را دريافت می کند.

جستجوی گوگل توسط Larry Page و Sergey Brin در سال 1997 طراحی شد. نام گوگل از کلمه googol، که نام عدد ده به توان صد است، گرفته شد. کنايه از اين که اين موتور ميزان بسيار بزرگی از اطلاعات را برای افراد مهيا می کند.

جستجو در گوگل بسيار ساده است؛ کافيست هر چه را که در ذهن داريد در کادر جستجو وارد کنيد و کليد enter را بزنيد يا روی دکمه search کليک کنيد. گوگل وب را برای يافتن مرتبط ترين صفحه با درخواست شما جستجو می کند. در اکثر مواقع دقيقا مطلبی که بدنبالش هستيد را تنها با وارد کردن يک کلمه يا عبارتی که دنبالش هستيد پيدا می کنيد. هدف گوگل اين است که تا حد ممکن نتايج جستجو را به طور روشن و ساده ارائه بدهد.

بخش بالای صفحه نتيجه جستجو شامل لينک به سرويس های مختلف گوگل است.

Web Images Videos Maps News Shopping Mail more ▼ Web History | Search settings | Sign in

برای انجام تنظيماتی مانند زبان و تعداد اقلام ليست نتايج در هر صفحه روی لينک Search Setting کليک کنيد. اگر قبلا در گوگل يک حساب کاربری در گوگل داريد توسط لينک sign in می توانيد وارد حساب خود شويد. در اين حالت آدرس ايميل گوگل شما در بالای صفحه ديده می شود. توسط لينک تنظيمات می توانيد فعاليت های وب يا تاريخچه وب خود را مديريت کنيد.

myAccount@google.com | Settings ▼ | Sign out

اگر از کامپيوتر شما افراد ديگری هم استفاده می کنند هميشه بياد داشته باشيد که بعد از اتمام کار sign out کنيد.

اگر گزينه Google Instant خود را در صفحه تنظيمات فعال کرده باشيد نتايج با وارد کردن هر کلمه به طور پويا ظاهر می شوند. وقتی اين گزينه فعال باشد لينکی در کنار کادر جستجو مشاهده می کنيد که نشان دهنده فعال بودن آن است. برای غير فعال کردن آن کافيست روی اين لينک کليک کرده و در ليست باز شده Off را انتخاب کنيد.

برای انجام جستجوی دقيقتر روی لينک Advanced search در پايين کادر جستجو کليک کنيد تا جزئيات بيشتر درباره آنچه دنبالش هستيد را وارد کنيد.

تعداد کل نتايج بدست آمده و مدت زمان مصرف شده برای عمل جستجو در زير کادر جستجو مشاهده می شود.

لوگوی گوگل (doodle) در مناسبت های خاصی ممکن است تغيير کند.

يک قلم در ليست نتيجه جستجو شامل يک عنوان که لينکی به صفحه وب است، شرح مختصر يا بريده ای از صفحه وب و URL صفحه است. اگر روی عنوان هر نتيجه کليک کنيد به صفحه وب می رويد. کلمات جستجوی شما در متن پررنگ تر ديده می شود تا به تصميم گيری درباره ديده صفحه به شما کمک کند. آدرس وب صفحه به رنگ سبز در زير شرح ديده می شود. اگر روی لينک cached کليک کنيد صفحه موردنظر را به همان صورتی که ايندکس خورده است مشاهده می کنيد. اين لينک برای صفحات که ايندکس نخورده اند ظاهرنمی شود. لينک Similar شما را به سايت های وب مشابه با نتيجه می برد.

اولين قلم ليست نتيجه مرتبط ترين صفحه پيدا شده با پرسش شماست.

در يک سمت صفحه نتايج حالت جستجو و فيلترهای مفيدی برای خاص تر کردن جستجو وجود دارند. ليست نتايج را با انتخاب نوع خاصی از محتوا مانند تصاوير، ويدئو يا اخبار می توانيد محدود کنيد. پيش فرض Everything است که همه نوع محتوا را نشان می دهد.

در پايين صفحه بهترين عبارت ها مربوط به موضوعی که دنبالش هستيد قرار می گيرد. روی هر کدام از اين لينک ها اگر کليک کنيد نتيجه جستجوی شما بر اساس آن تغيير می کند.

روی کلمه Next در پايين صفحه کليک کنيد تا بقيه نتايج بدست آمده را مشاهده کنيد.

نکات زير به شما کمک می کند تا جستجوهای خود را موفق تر کنيد.

• درخواست خود را ساده بيان کنيد. اگر دنبال شرکت، محصول، محل يا مفهوم خاصی هستيد ابتدا با نام آن شروع کنيد.
• از عباراتی که به احتمال زياد در صفحه وب مورد نظر طاهر می شود استفاده کنيد. برای مثال بجای عبارت [ سرم درد می کند] از عبارت [سردرد] استفاده کنيد.
• هر کلمه مهم است, کليه کلماتی که وارد می کنيد مورد استفاده قرار خواهند گرفت.
• جستجو حساس به متن نيست. فرقی بين عبارت [new york times] با [New York Times] نيست.
• نشانه های نقطه گذاری، علايم و کاراکترهای خاص نديده گرفته می شوند.(مانند @#$%^&*()=+[]).
• با قرار دادن علامت نقل قول (") در اطراف عبارت جستجو از گوگل می خواهيد دقيقا کل عبارت را بدون هيچ تغييری در جستجو مدنظر قرار دهد. معمولا خود گوگل ترکيب کلمات را در نظر می گيرد و استفاده از اين علامت لازم نيست. در ضمن ممکن است نتايج خوبی که بطور تصادفی بدست می آيند را از دست بدهيد. مثلا اگر برای عبارت [Alexander Bell] جستجو کنيد صفحاتی که شامل Alexander G. Bell هستند را از دست می دهيد.
• گوگل به شما اجازه می دهد نتايج جستجوی شما از سايت مشخص شده آورده شود. برای مثال درخواست [ لیست پیوندی site:hpkclasses.ir ] صفحاتی درباره ليست پيوندی را تنها در سايت hpkclasses.ir بر می گرداند. می توانيد کل کلاس سايت را مشخص کنيد مثلا iran site:.org که تنها سايت هائی با دامنه .org را می دهد.
• از عملگرهای بولين می توانيد در پرس و جو استفاده کنيد نظير: -، +، OR و *.
• با اضافه کردن علامت منها (-) بلافاصله قبل از کلمه ای مشخص می کنيد که نمی خواهيد اين کلمه در صفحات وب نتيجه ظاهر شده باشد. برای مثال در عبارت [anti-virus –software] بدنبال کلمه آنتی ويروس می گردد اما ارجاعات به نرم افزارهای آنتی ويروس را درنظر نمی گيرد. هر تعداد کلمه ای را با علامت منها می توانيد استثنا کنيد. برای مثال [jaguar -cars –football –os]. اگر علامت منها را قبل از site: بدون فاصله قرار دهيد سايت خاصی را از نتايج جستجو خارج کرده ايد.
• علامت ستاره (*)به گوگل می گويد به جای ستاره هر عبارت ديگری را می تواند قرار دهد. مثال [Google *] به شما نتايجی درباره محصولات متعدد گوگل می دهد.
• با اضافه کردن علامت بعلاوه (+) بلافاصله قبل از کلمه ای از گوگل می خواهيد کلمات را دقيقا با آنچه تايپ کرده ايد تطبيق دهد. اضافه کردن علامت نقل قول در اطراف کلمه نيز همين کار را می کند.
• قرار دادن عملگر OR يا علامت | بين کلمات جستجو باعث می شود گوگل از بين آنها تنها يکی را در نظر گرفته شود. دقت کنيد OR با حروف بزرگ نوشته شود. مثال. عبارت [San Francisco Giants 2004 OR 2005] صفحاتی درباره يکی از سالهای 2004 يا 2005 را می دهد. بدون اين عملگر صفحاتی که شامل هردو سال هستند هم اضافه می شود. عملگر AND به طور پيش فرض است و لازم نيست.

بعضی استثناها برای قواعد فوق وجود دارند:

• درخواست for better or for worse توسط گوگل به صورت عمل OR تفسير نمی شود.
• گوگل نتيجه ضرب دو عدد را در درخواستی مانند 37 * 84 را می دهد تا اينکه جای ستاره را با کلمه ای پر کند.
• کلمات ربط و اتصال مانند "و" و "برای" معمولا نديده گرفته می شود.
• مترادف ها جايگزين بعضی کلمات در پرسش اصلی شما می شوند برای غيرفعال کردن آن از علامت + استفاده کنيد.
• علامت های معنی دار و متداول نديده گرفته نمی شوند مثل #C و ++C که اسامی زبان های برنامه نويسی هستند.
• علامت دلار $ برای بيان قيمت استفاده می شود و nikon 400 و nikon $400 نتايج متفاوتی می دهد.
• علامت منها گاهی بين دو کلمه که بهم متصل هستند قرار می گيرد. مثل anti-virus اگر هيچ فاصله ای بين علامت و کلمات اطراف آن نباشد به عنوان عملگر منها تلقی نمی شود.
• علامن زيرخط برای اتصال دو کلمه نديده گرفته نمی شود مانند quick_sort.

يک موتور جستجو به ترتيب عمليات زير را انجام می دهد:

1. Web crawling
2. Indexing
3. Searching

مجموعه هماهنگی از برنامه ها عمليات فوق را روی اينترنت عهده دار هستند.

Crawler يا Spider که يک مرورگر خودکار وب است لينک های درون سايت های وب را دنبال می کند. ابتدا به نماينده صفحه روی وب سايت هائی که می خواهند قابل جستجو باشند می رود و آنها را می خواند، با استفاده از لينک های روی صفحه صفحات ديگر آن سايت را کشف و دنبال می کند.

اطلاعات بازيابی شده درباره صفحات وب در يک پايگاه داده ايندکسی برای استفاده در پرس و جوهای آتی ذخيره می شود. برنامه ای که Catalog ناميده می شود ايندکس بزرگی از صفحاتی که خوانده شده را می سازد. هدف ايندکس سرعت بخشيدن در عمليات جستجوی اطلاعات تا حد ممکن است.

وقتی کاربر درخواست جستجوی خود را، معمولا توسط کلمات کليدی، در يک موتور جستجو وارد می کند ايندکس بررسی شده ليستی از صفحات وب که بهترين تطبيق را دارند همراه با خلاصه ای شامل عنوان مستند و بخش هائی از متن تهيه و عرضه می شود.

سودمندی موتور جستجو بستگی به مرتبط بودن مجموعه نتايجی است که می دهد. ميليون ها صفحه وب که شامل عبارت مورد نظر شماست در وب وجود دارد، بعضی ممکن است مرتبط تر و محبوب تر و قابل اطمينان تر از بقيه باشند. اکثر موتورهای جستجو از جمله گوگل روش رتبه بندی نتايج را برای پيدا کردن بهترين تطبيق استفاده می کنند. رتبه صفحه (page rank) در اصل امتيازی است که گوگل برای هر صفحه وب قائل مي شود. بنابراين سايت هايي که رتبه بالاتری می گيرند در رده‌های بالاتر ليست نتايج مي‌آيند. در ساده ترين حالت رتبه صفحه بر اساس تعداد تکرار کلملات جستجو در صفحه وب محاسبه می شود.

موتور جستجوی گوگل

در ميان کارهايی که در اينترنت انجام مي شود کار با موتور جستجو به عنوان دومين کاربرد عمده کاربران وب برآورد شده است. نحوه کار موتورهای جستجو، کار با گوگل محبوب ترين موتورجستجو و معرفی چند موتورجستجوی ديگر را در اين صفحه می توانيد پيدا کنيد.

نحوه کار موتورهای جستجو
روش های مختلف موتورهای جستجو
جستجو در گوگل
امکاناتی در گوگل
بهترين موتورهای جستجو

موتور جستجوی وب (web search engine) به منظور جستجوی اطلاعات روی وب و سرورهای FTP طراحی شده است. نتايج جستجو که می تواند به شکل صفحات وب، تصوير و فايل هائی با نوع های ديگر باشد به صورت ليستی که hits ناميده می شود ارائه می شود.

تگ

هر صفحه وب از مجموعه ای عناصر مانند سرتيتر، پاراگراف، ليست، تصوير و غيره تشکيل شده است. هر عنصر توسط اطلاعات کنترلی به نام تگ (tag) احاطه می شود. هر تگ بين دو کاراکتر < و > قرار می گيرد.

مرورگرها تگ ها را نمايش نمی دهد بلکه از آنها برای تفسير محتوای صفحه و نحوه نمايش آن استفاده می کند.

تگ ها معمولا به صورت جفت هستند مانند و . تگ اول را تگ شروع (start tag) و تگ دوم را تگ پايان (end tag) می نامند. تگ های پايانی شامل يک علامت اسلش (/) هم هستند. به متن بين اين تگ ها عنصر محتوايی (element content) گفته می شود.

cin

کلاس iostream امکان خواندن ورودی را هم فراهم می کنند. شئ مورد استفاده برای ورودی استاندارد cin است که ورودی را معمولا از کنسول می گيرد اما می تواند از منابع ديگر هم دريافت کند.

عملگری که همراه با cin استفاده می شود >> است که برای دريافت ورودی از نوع آرگومانش صبر می کند. مثلا اگر آرگومان صحيح باشد برای يک عدد صحيح از صفحه کليد منتظر می ماند.

مثال. برنامه زير يک عدد صحيح را دريافت کرده معادل اکتال و هگز آنرا نمايش می دهد.

#include <iostream>

int main()
{
   int number;
   cout << "Enter a decimal number: ";
   cin >> number;
   cout << "value in octal = 0" << oct << number << endl;
   cout << "value in hex = 0x" << hex << number << endl;
   return 0;
}

تابع cin متوجه نوع متغير می شود و داده ورودی را به نوع متناسب تبديل می کند.

مثال. برنامه زير تابع cin را برای خواندن سه عدد که با space از هم جدا می شوند استفاده می کند. بعد از وارد کردن مقادير بايد کليد enter را فشار داد.

#include <iostream>

int main()
{
   int a = 0;
   float b = 0.0;
   int c = 0;
   cout << "Please Enter an int, a float and int separated by spaces" <<endl;
   cin >> a >> b >> c;
   cout << "You entered " << a << " " << b << " " << c << endl;
   return 0;
}

اگر 3 7.2 3 وارد شود خروجی به صورت "You entered 3 7.2 3" خواهد بود.

اگر 3.76 5 8 وارد شود خروجی به صورت " You entered 3 0.76 5" می شود. چون نقطه مميز جز عدد صحيح نيست به عنوان شروع عدد اعشاری درنظرگرفته می شود و بقيه خط ورودی از بين می رود.

اگر ورودی به طور موفق تبديل نشود شئ cin يک بيت شکست را تنظيم می کند که قسمتی از ios است و توسط تابع fail() هم در cin و هم در cout به صورت زير قابل خواندن است.

if (cin.fail() ) //do something

برای صفحه نمايش روشن است که ()cout.fail بندرت ممکن است استفاده شود اما درفايل های I/O می تواند بکار برود.

تابع ()good هم برای cin و cout وجود دارد.

cin بهترين دستور برای همه شرايط نيست اما ساده ترين را ه است. تابع get يک کاراکتر تکی صرفنظر از نوع را دريافت می کند.

تابع getline برای دريافت تعداد معينی کاراکتر است. اين تابع وقتی می خواهيد داده ای را درون آرايه ذخيره کنيد سودمند است. cin اجازه می دهد کاربر داده های بيشتری را در آرايه ذخيره کند که overloading نام دارد. توسط تابع getline تعداد بايت هايی که می خواهيد کاربر وارد کند را تعيين می کنيد. هرکاراکتر که کاربر تايپ می کند يک بايت فضا می برد. مثلا اگر برای تابع 4بايت تعريف کنيد و کاربر کلمه Computer را وارد کند تنها Comp دريافت می شود.

مثال.

#include <iostream>

int main()
{
   char text[10];
   cout << "Please enter a wordn";
   cin.getline(text,10);
   cout << text << endl;
   return 0;
}

کليه ورودی هائی که با cin خوانده می شوند نياز دارند کليد Enter يا Return زده شود. در C++ استاندارد راهی برای خواندن مستقيم کليدها از صفحه کليد وجود ندارد. اما می توان از کتابخانه های ديگر استفاده کرد.

cerr و clog

cerr و clog مشابه cout دو شئ تعريف شده در ostream هستند.

مثال. برنامه زير نشان می دهد چگونه cerr می تواند به جای cout بکار برود.

#include <iostream>

int main()
{
   cerr.width(15) ;
   cerr.right;
   cerr << "Error" << endl;
   return 0;
}

ساختن log از رويدادهای برنامه روش خوبی برای تعيين اشکالات آن است. log بعد از هر فراخوانی روی ديسک خالی می شود بنابراين اگر رويدادی باعث سقط برنامه شود بلافاصله بعد از سقط می توان log را مشاهده کرد.

cout و clog هردو خروجی را بافر می کنند يعنی ابتدا کل خروجی در بافر ذخيره می شود سپس همگی يکباره با هم به خروجی فرستاده می شود. cerr خروجی را بافر نمی کند و آنرا بلافاصله به دستگاه خروجی می فرستد.

اشکال مهم بافر کردن اين است که اگر برنامه سقط کند محتوای بافر از دست می رود و تشخيص علت سقط برنامه سخت تر می شود.