نوع فایل: word (قابل ویرایش
تعداد صفحات : 132 صفحه
چکیده
حقوق مالکیت فکری عبارت است از حقوق ناشی از خلاقیت‌های فکری در زمینه‌های علمی، صنعتی، ادبی و هنری که در قرن حاضر، به علت رشد روزافزون تکنولوژی و ارتباط هر چه بیشتر ملت‌ها، از اهمیت خاصی برخوردار گردیده و حمایت از آنها امروزه با وجود قوانین داخلی و معاهدات بین‌المللی به واقعیت انکارناپذیری تبدیل شده است. حقوق مالکیت فکری به دو بخش حقوق مالکیت صنعتی و حقوق مالکیت ادبی و هنری تقسیم می‌شود. در بخش حقوق مالکیت صنعتی عمدتا حق اختراع، علائم و طرح‌های صنعتی و تجاری و نشانه‌های جغرافیائی مطرح می‌شود و در بخش حقوق مالکیت ادبی و هنری، حقوق مؤلفان، مصنفان، هنرمندان و پدیدآورندگان نرم‌افزارهای رایانه‌ای و حقوق جانبی مربوط به کپی‌رایت که شامل آثار دیداری و شنیداری می‌باشد مورد بررسی قرار می‌گیرد.
سیاست کیفری ایران در جلوگیری از نقض حقوق مالکیت فکری در قالب حمایت از آثار علمی، ادبی و هنری (سرقت علمی و ادبی) به طور رسمی از سال ۱۳۰۴ ه.ش در قانون مجازات عمومی مصوب ۷/۱۱/۱۳۰۴ آغاز شده است، و با تصویب قوانینی چون قانون حمایت از حقوق مؤلفان، مصنفان و هنرمندان مصوب سال ۱۱/۱۰/۱۳۴۸، قانون حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرم‌افزارهای رایانه‌ای مصوب سال ۴/۱۰/۱۳۷۹، قانون ثبت اختراعات، طرح‌های صنعتی و علائم تجاری مصوب سال ۱۳۸۶، قانون تجارت الکترونیکی مصوب سال ۱۷/۱۰/۱۳۸۲و ….. مورد جرم‌انگاری قرار گرفته و حمایت شده است.
به منظور حمایت کیفری از حقوق مالکیت فکری در ابتدا نیاز به شناخت مفاهیم آن، پیشینه‌ی حمایت و مبانی و خاستگاه سرزنش‌پذیری رفتارهای ناقض آن می‌باشد. این پژوهش در پی روشن نمودن ارکان تشکیل‌دهنده این جرایم و بررسی مجازات‌های مقرر بر آنها می‌باشد، و در پایان یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که وجود خلاءهای قانونی در زمینه‌ی جرم‌انگاری نقض حقوق مالکیت فکری در بسیاری از شاخه‌های آن و فقدان ضمانت اجراهای کیفری مؤثر و کارآمد، زمینه‌ی سوءاستفاده متجاوزان به این حقوق را فراهم کرده‌است.
کلید واژه:حقوق مالکیت فکری، حمایت کیفری، مالکیت صنعتی، مالکیت ادبی و هنری، ضمانت اجرای کیفری
آمار مطالب
کل مطالب : 4247
آمار کاربران
آمار بازدید
