این فیلم آموزشی برای تمامی دانشجویان دانشگاه پیام نور ، دانشگاه آزاد ، دانشگاه سراسری ، دانشگاه علمی کاربردی  موسسات آموزش عالی و رشته ریاضی و تمامی رشته های که این درس را در چارت تحصیلی خود دارند ، قابل استفاده می باشد.

  تشریح کامل و جامع مباحث

 ساده و روان

 پای تخته و به زبان فارسی

 درس توابع مختلط شامل موضوعات زیر است:

۱- مباحث پایه ای در نظریه توابع تحلیلی یک متغیره، و مختصری از توابع تحلیلی چند متغیره،

۲- اعداد مختلط و سری های توانی فرمال

۳- توابع مختلط، معادلات کوشی-ریمان، انتگرال مختلط، فرمول انتگرال کوشی، باقیمانده ها

۴- توابع هارمونیک و نگاشت کانفورمال و قضیه ی نگاشت ریمان

پیش نیاز های این درس شامل ریاضی عمومی ۲، آنالیز ریاضی ۱ و توپولوژی است.

منبع درس کتاب : Elementary theory of analytic functions with one and several variables از Henri Cartan

 دانلود در ادامه مطلب

عنوان : فایل پاورپوینت درس نظریه زبانها و ماشین

حجم ایل : 1.6 MB 

توضیحات:

این درس از دروس مهم رشته کامپیوتر میباشد و ضرورت آن به دلیل نیاز به زبانهای سطح بالا و ترجمه برنامه‌های نوشته شده با زبان سطح بالا به برنامه به زبان ماشین و تنوع زبانهای برنامه نویسی سطح بالا می‌باشد.

این تابع در کتابخانه ShellAPI تعریف شده است

کار تابع : این تابع یک فایل ویژه را باز کرده و یا آن را در Explorer نمایش می دهد

تابع FatalAppExit

کار تابع : این تابع پس از نمایش یک پیغام برنامه را خاتمه می دهد

فراخو انی در دلفی : این تابع در Unit - Windows از دلفی تعریف شده است.

Function FatalAppExit (uAction:UNIT;lpMessageText:Pchar);stdcall;

پارامترها :

کنترل دسترسی به اعضای کلاس پايه

کلاس مشتق شده کليه اعضای کلاس پايه را به ارث می برند اما اجازه دسترسی مستقيم به اعضای خصوصی کلاس پايه را ندارند و تنها از طريق توابع عمومی و سازنده به آنها دسترسی دارند.

نحوه دسترسی به اعضای عمومی کلاس پايه در کلاس مشتق شده توسط يکی مجوزهای دسترسی زير که قبل از نام کلاس پايه ذکر می شود مشخص می شود:

• public
• private
• protected

توارث عمومی

با ذکر کلمه public قبل از نام کلاس پايه اعضای عمومی کلاس پايه به عنوان اعضای عمومی کلاس مشتق شده تلقی می شوند و در اختيار کاربر کلاس مشتق شده قرار می گيرد.

مثال. در مثال قبل تابع value از کلاس Base به اعضای عمومی Derived اضافه می شود بنابراين در برنامه قابل دسترسی است.

توارث خصوصی

با حذف کلمه public يا صريحا با ذکر کلمه private يک کلاس پايه می تواند به صورت خصوصی ارث گرفته شود. در توارث خصوصی کلاس مشتق شده کليه اعضای کلاس پايه را دارا خواهد بود اما به صورت مخفی و اعضای عمومی کلاس پايه اعضای خصوصی کلاس مشتق شده خواهند شد. بنابراين يک شی به عنوان يک نمونه از کلاس نمی تواند به اعضای کلاس پايه دسترسی پيدا کند.

نکته. توارث خصوصی برای پنهان کردن لايه زيرين پياده سازی کلاس پايه مفيد است.
نکته. در توارث خصوصی کليه اعضای عمومی کلاس پايه خصوصی می شوند. اگر می خواهيد عضوی قابل رويت شود کافی است نام آن را (بدون آرگومان و مقدار برگشتی) در بخش public کلاس مشتق شده ذکر کنيد.

مثال. چون وراثت خصوصی است تابع speak از کلاس پايه Pet در برنامه قابل دسترس نيست درحاليکه توابع eat و sleep از کلاس پايه به صورت قابل دسترس درآمده اند.

class Pet {
public:
   char eat() { return 'a'; }
   int speak() { return 2; }
   float sleep() { return 3.0; }
   float sleep(int) { return 4.0; }
};
class Goldfish : Pet {      // Private inheritance
public:
   Pet::eat;      // Name publicizes member
   Pet::sleep;      // Both overloaded members exposed
};
int main() {
   Goldfish bob;
   bob.eat();
   bob.sleep();
   bob.sleep(1);
//! bob.speak();      // Error: private member function
}

توارث محافظت شده

اعضای خصوصی هميشه خصوصی هستند اما گاهی می خواهيد اعضائی را از خارج مخفی کنيد ولی در کلاس مشتق شده قابل رويت باشند. کلمه protected می گويد که اعضای محافظت شده برای هر کسی که از اين کلاس ارث می برد قابل دسترس است و برای بقيه خصوصی است.

مثال. توابع set و read از کلاس Base درمثال قبل در کلاس مشتق شده Derived قابل رويت هستند ولی در برنامه مخفی هستند.

با قرار دادن کلمه protected قبل از نام کلاس مشتق شده اعضای محافظت شده و عمومی کلاس پايه به اعضای محافظت شده کلاس مشتق شده اضافه خواهند شد. بنابراين برای وارثين کلاس مشتق شده در دسترس است و برای بقيه پنهان باقی می ماند

نکته. در کليه حالات اعضای خصوصی کلاس پايه در وراثت شرکت نمی کنند و خصوصی باقی می مانند.
نکته. معمولا توارث عمومی است تا رابط کلاس پايه همچنان رابط کلاس مشتق شده باشد.
نکته. توارث محافظت شده خيلی استفاده نمی شود و فقط برای تکميل زبان برنامه نويسی است.
نکته. مناسب ترين روش اين است که اعضای داده ای کلاس را صورت خصوصی تعريف کنيد تا امکان تغيير پياده سازی زيرين حفظ شود. و به وارثين کلاس مجوز دسترسی کنترل شده ای به توابع عضو محافظت شده بدهيد.

ارسال مقدار به تابع

وقتی مقداری به تابع ارسال می شود یک کپی از محتویات آرگومان به پارامتر نسبت داده می شود یعنی در اصل پارامتر یک کپی از متغیری است که به تابع ارسال می شود و مقدار آن خارج از تابع تغییر نمی کند. این روش ارسال یک متغیر با مقدار (passing variable by value) نامیده می شود. که روش معمول است. روش دیگر ارسال یک متغیر به تابع به صورت مرجع (called by reference) است. در این حالت به جای یک کپی از مقدار متغیر آدرس آن به تابع داده می شود بنابراين نام متغیر و نام پارامتربه یک مکان حافظه ارجاع می کنند. یعنی پارامتر متغیر جدیدی نیست بلکه همان متغیر قبلی با نام جدید است. در این حالت وقتی متغیر درون تابع تغییر می کند متغیر خارج از تابع هم تغییر می کند.

برای تعيين پارامتری به صورت مرجع کافی است علامت & (عملگر آدرس) قبل از پارامتر تابع در اعلان اضافه شود.

مثال. متغير m به صورت مقداری به تابع ارسال شده است. خروجی تابع عدد 1 است.

#include <iostream.h>
void f(int n) {
   n = 4;
}
int main() {
   int m = 1;
   cout << m << "\n";
   f(m);
   cout << m << "\n";
}

مثال. پارامتر number مرجع است.

#include <iostream.h>
void demo(float &number);
int main () {
   float num1;
   cout << "Please enter a number. \n";
   cin >> num1;
   cout << "Before the demo function your number is " << num1 << "\n";
   demo(num1);
   cout << "After the demo function your number is still " << num1 << "\n";
   return 0;
}
void demo(float &number) {
   number = number * 3;
   cout << "Inside the demo function the number is now " << number << "\n";
}

اشيای cout و cin در C++ برای ارسال خروجی به صفحه نمايش و دريافت مقادير از صفحه کليد استفاده می شوند. اين توابع در فايل هدری به نام iostream قرار دارد که بايد ضميمه شود. کليه نيازهای ورودی و خروجی با اين اشياء برطرف می شود.

cout
قالب بندی خروجی
cerr و clog
cin

با وجوديکه ++C سازگاری خود را با C حفظ کرده است و می توان از توابع printf() و scanf() در کتابخانه <stdio.h> استفاده کرد، اشيای ورودی/خروجی ديگری را فراهم آورده است که بسيار قوی تر و مطمئن تر است. کلاس iostream، موجود در کتابخانه ای با همين نام، اشياء و متدهای موردنياز را در اختيار می گذارد. اين کتابخانه از ostream (برای خروجی) و istream (برای ورودی) مشتق می شود.

ورودی/خروجی به صورت جريانی (stream) از کاراکترها يا بايت ها از برنامه به صفحه نمايش، چاپگر يا فايل به عنوان خروجی و يا از صفحه کليد به عنوان ورودی تصور می شود. جريان ها راه انعطاف پذيری برای کار با ورودی و خروجی است که درمورد فايل های I/O هم صدق می کنند.