اين نسل از اواخر دهه 60 شروع شده و هنوز هم ادامه دارد. مهمترين ويژگی آن استقلال داده ای است. نرم افزار پيچيده ای به نام سيستم مديريت پايگاه داده(DataBase Management System) يا DBMS واسط بين برنامه های کاربردی و محيط فيزيکی است و اجازه می دهد کاربران در يک محيط انتزاعی کار کنند و به داده ها دسترسی پيدا کنند.
• نرم افزار پيچيده و جامع DBMS واسط بين برنامه های کاربردی و محيط فيزيکی است
• برنامه های کاربردی از جنبه های فيزکی مستقل هستند
• کاربران در يک محيط انتزاعی مبتنی بر يک ساختار داده ای کار می کنند
• سرعت دستيابی به داده بالا است
• امکان استفاده اشتراکی از داده ها وجود دارد
• امکان کنترل متمرکز روی کليه داد های عملياتی
• ايمنی داده زياد است
• افزونگی کاهش پيدا کرده است
• مفهوم چند سطحی بودن معماری (داخلی، خارجی، ادراکی) بسط پيدا کرد
• سيستم های پايگاه داده توزيع شده طراحی شده اند