تگ
هر صفحه وب از مجموعه ای عناصر مانند سرتيتر، پاراگراف، ليست، تصوير و غيره تشکيل شده است. هر عنصر توسط اطلاعات کنترلی به نام تگ (tag) احاطه می شود. هر تگ بين دو کاراکتر < و > قرار می گيرد.
مرورگرها تگ ها را نمايش نمی دهد بلکه از آنها برای تفسير محتوای صفحه و نحوه نمايش آن استفاده می کند.
تگ ها معمولا به صورت جفت هستند مانند و . تگ اول را تگ شروع (start tag) و تگ دوم را تگ پايان (end tag) می نامند. تگ های پايانی شامل يک علامت اسلش (/) هم هستند. به متن بين اين تگ ها عنصر محتوايی (element content) گفته می شود.
مثال. متن زير به صورت سرتيتر تعيين می شود.
Text in H1 style
مثال. تاکيد روی متن.
this text is not bold
this text is bold
this text is not bold
تگ های HTML حساس به متن (case-insensitive) نيستند.
مثال. هر دو تگ زير توسط برازر درک می شود.
this text is bold
this text is not
this text is bold
می توانيد شيوه های فرمت بندی را با هم ترکيب کنيد. البته تگ ها بايد به طور صحيح تودرتو قرار گيرند. قانون کلی اين است که تگ های داخلی بايد قبل از تگ های بيرونی بسته شوند.
مثال. نحوه درست و نادرست تودرتو کردن تگ ها.
صحيح
صفت خاصه تگ
تگ ها علاوه بر تعيين فرمت يک عنصر HTML می توانند ويژگی های آن فرمت را هم مشخص کنند. ويژگی های يک تگ توسط صفات خاصه (attribute) آن مشخص می شود. صفات اطلاعات اضافه تری درباره عنصر می دهند و هميشه در تگ شروع قرار می گيرند.
صفت هميشه به صورت جفت نام و مقدار می آيد که به صورت زير نوشته می شوند:
name = "value"
مثال. تگ زير يک شيوه سرتيتر را راست چين می کند.
this text has a heading
level two style and is
aligned to the left
مقادير صفت هميشه در علامت کوتيشن (") قرار می گيرند. تک کوتيشن (') هم می تواند گذاشته شود اما معمولا از دوتا کوتيشن استفاده می شود. در مواردی که مقدار صفت خودش دارای کوتيشن است نياز به استفاده از تک کوتيشن است.
نکته. ضرورتی نيست مقادير خصوصيات را درون گيومه قرار دهيد مگر اينکه مقدار شامل کاراکتر space باشد.
نکته. بعد يا قبل از علامت مساوی گذاشتن فضای خالی الزامی نيست.
نکته. تنها تگ شروع دارای صفت خاصه است و اطلاعات خصوصيات در تگ پايانی ذکر نمی شود.