چکیده

 محاسبات ابری به عنوان یک مدل محاسباتی جدید است که در آن نرم­افزار، سخت­افزار، زیرساخت، بستر، داده و دیگر منابع به صورت مجازی و به عنوان سرویس، بر حسب تقاضا و از طریق اینترنت توسط فراهم­کنندگان ابر در اختیار کاربران ابر قرار می­گیرند. این مدل مبتنی بر پرداخت در ازای استفاده می­باشد، یعنی کاربران تنها برای منابعی که از آنها استفاده می­کنند هزینه پرداخت می­کنند. از جمله موضوعات مطرح در این محیط­ها می­توان به مواردی از قبیل امنیت، مدیریت منبع و مقیاس­پذیری اشاره کرد. محیط­های ابری منابع بی­شماری را در اختیار کاربران قرار می­دهند و کاربران می­ توانند میزان منابع مورد نیاز خود را کاهش و یا افزایش دهند، از ­اینرو مدیریت منبع یکی از موضوعات بسیار مهم در محاسبات ابری است. فراهم کردن سرویس در ابر بر مبنای توافق­نامه سطح سرویس (SLA) است. توافق­نامه سطح سرویس ابزاری برای تامین نیازهای غیر­عملیاتی مثل کیفیت سرویس بین فراهم­کنندگان و کاربران ابر است. به منظور دستیابی به SLAفراهم­کنندگان باید قادر به زمانبندی منابع و استقرار ابزارهای کاربردی به­گونه­ای باشند که اهداف SLAرا برطرف کنند و از این طریق رضایتمندی مشتری را بدست آورند. در صورت نقض SLAفراهم­کننده باید مبلغی را به عنوان جریمه به کاربر پرداخت نماید. بنابراین آنچه برای فرهم­کنندگان اهمیت بسیاری دارد برطرف کردن نیارهای کیفیت سرویس مشتری به منظور بدست آوردن مشتریان بیشتر و کاهش میزان جریمه و افزایش سود است.

برای تامین نیازهای SLA ممکن است فراهم­کنندگان بخواهند برای هر درخواستی یک ماشین­های مجازی ( VM) مجزا راه­اندازی کنند (تخصیص ایستا)، در این صورت اگرچه ممکن است نیازهای سطح سرویس برطرف شوند، اما منابع سخت­افزاری هدر می­روند که در نهایت منجر به افزایش هزینه برای فراهم­کننده می­­شود. برای برطرف کردن این مشکل روش­های چند اجاره­ای مطرح شدند که در آنها یک VM می­تواند چندین درخواست را سرویس­دهی کند، اما باید دقت شود که SLA درخواست­های مختلف رعایت شود و چنانچه بتوان روش­هایی ارائه داد که این مهم را رعایت کنند به کارایی بالاتری می­توان دست یافت (تخصیص­های پویا). از اینرو در این پژوهش یک روش زمانبندی چند اجاره­ای مبتنی بر SLA با هدف استقرار کارای درخواست­ها روی VM پیشنهاد شده است. در این روش یک پارامتر SLAبه نام مهلت زمانی و پارامتری به عنوان اولویت برای درخواست­های کاربر و یک پارامترSLA به نام هزینه برای فراهم­­کننده تعریف شده است و نتایج بر اساس هزینه مورد ارزیابی قرار گرفته است. هزینه همان مبلغ جریمه­ای است که فراهم­کننده به دلیل نقض SLA پرداخت می­کند. برای پیاده­سازی از ابزار کلودسیم استفاده شده است و برای ارزیابی روش پیشنهادی (تخصیص پویا: شامل مهاجرت، اولویت و SLA) با دو روش تخصیص ساده (بدون در نظر گرفتن مهاجرت، اولویت و SLA) و نیز تخصیص ایستا (بدون در نظر گرفتن مهاجرت و با رعایت اولویت و SLA) مورد مقایسه قرار گرفته است. نتایج نشان­دهنده آن است که در روش پیشنهادی هزینه نسبت به دو روش دیگر پایین­تر است، چرا که به دلیل در نظر گرفتن اولویت و SLA، عدم انحصار VM توسط درخواست و امکان مهاجرت درخواست­ها تعداد درخواست­های بیشتری به منابع مورد نیازشان دست میابند و می­توانند بر اساس مهلتشان تمام شوند و این به معنای استقرار موثر درخواست­ها درVMها و استفاده بهینه از منابع است.

کلمات کلیدی: محاسبات ابری، ماشین مجازی، تخصیص منبع، توافق­نامه سطح سرویس